Het wandelen in de bergen kan je in Nederland niet goed trainen. Te weinig bergen. Ter compensatie dan maar op uithoudingsvermogen getraind. 32,5 km gelopen rondom het vliegveld (nu het er nog is). Ik was om 6 uur opgestaan en om half zeven liep ik de deur uit. De vorige avond alle spullen gepakt en gecontroleerd. Drie flessen water, brood, liga en studentenhaver, fototoestel en GPS met topografische kaart.
De eerste drie kwartier was het nog donker. In het Ledeboerpark was het stil, donker en geheimzinnig. Daarna open veld. Het was koud, mistig. Van die mist vlak boven de grond. De zon kwam op! Fantastisch gezicht. Langs het Hof van Espelo, Weerseloseweg oversteken. Waterwingebied geen toegang. Kaart klopt niet. Doorlopen langs de weg, op zoek naar een alternatief. Na een paar honderd meter een weg naar rechts. Op naar de Lonnekerberg. De zon brand langzaam de mist weg, alleen de koeien zijn nog wakker!
Ik loop langs het vliegveld over de Lonnekerberg. Wat een mooi gebied! De paddenstoelen staan er al volop en zijn nu nog mooi en onbeschadigd. De eerste mountainbiker. Aan het einde van de Lonnekerberg loop ik nog een keer fout vanwege een paadje dat nu op eens privé terrein blijkt te zijn. Geen probleem, maar dan merk je weer dat alles in Nederland zo afgebakend is met hekjes en bordjes, heel veel bordjes.
Doorlopen dan maar richting Oldenzaal. Daar het natuurgebied Holthuis in. Dit is ook een mooi gebied, maar minder mooi dan de Lonnekerberg, veel dichte begroeiing waar je doorheen moet. Eerste rustpauze. Vervolgens langs de velden weer richting vliegveld.
Dan over de Weerseloseweg heen naar het Wildrijk en het Sterrebos. Ik heb het gevoel dat het lekker opschiet en ik al bijna thuis ben. Afbuigen richting Driene. Tweede rustpauze. Richting Drienerlo over de campus terug naar het Ledeboerpark.